De gedachte is dat f rond 0 nul is tot op grootteorde minstens xn+1, dat wil zeggen dat termen van graad groter dan n in de context van een probleem een zo kleine bijdrage leveren dat ze verwaarloosbaar zijn.

De n-de orde benadering van een veeltermfunctie ontstaat door de termen van graad groter dan n weg te laten. Het rekenen met n-de orde benaderingen komt dus eigenlijk neer op het rekenen in R[X] modulo Xn+1: vat de Taylorveelterm van graad n van een functie op als element van R[X] / (Xn+1).